Ο χώρος του φροντιστηρίου είναι προσεκτικά επιλεγμένος και διαρρυθμισμένος, με σκοπό να μην θυμίζει καθόλου φροντιστήριο. Ο μαθητής, ενήλικος ή έφηβος, νοιώθει από την πρώτη στιγμή την ζεστασιά του σπιτιού. Πράγμα που τον βοηθάει να «ανοίξει» πνευματικά και συναισθηματικά. Χωρίς τις άμυνες που συνήθως μπλοκάρουν τη διαδικασία της μάθησης, βλέπει το μάθημα σαν μια ευχάριστη διαδικασία και όχι σαν άλλη μια υποχρέωση.
Το κτήριο διαθέτει κήπο. Από τα παράθυρα του φροντιστηρίου ο μαθητής βλέπει πράσινο, δεν νοιώθει τίποτα από το άγχος που προκαλεί η ζωή στην πόλη, παρόλο που το φροντιστήριο βρίσκεται πέντε λεπτά με τα πόδια από το κέντρο του Χαλανδρίου και σχεδόν πάνω στη διασταύρωση Παπανικολή και Λεωφόρου Κηφισίας.
Οι μαθητές πριν το μάθημα μπορούν μόνοι να φτιάξουν το τσάι ή τον καφέ τους, να φάνε κάτι γλυκό ή αλμυρό, σε περίπτωση που έχουν έλθει στο μάθημα, πριν προλάβουν να χαλαρώσουν στο σπίτι τους.
Αυτή η ατμόσφαιρα, όσο κι αν δεν μπορεί κανείς να το νοιώσει διαβάζοντάς το, ως απλή πληροφορία, βοηθά σε τεράστιο βαθμό την σχέση δάσκαλου-μαθητή, στην αλληλοαναγνώριση και αλληλοαποδοχή, στον παιδαγωγικό έρωτα που είναι απαραίτητος να αναπτυχθεί μεταξύ τους, προκειμένου να «ρέει» η γνώση ανεμπόδιστα ανάμεσά τους.
Εν ολίγοις, οι μαθητές δεν θέλουν να φύγουν όταν τελειώσει το μάθημα.
